Ένα Σάββατο Ιουνίου γεννήθηκα. Δεν το θυμάμαι αλλά μου το είπαν και το πιστεύω. Δεν έχω λόγο να μην το κάνω άλλωστε. Δεν ξέρω ποιους ανθρώπους ενέπνευσε για κάτι το σχολείο, εμένα πάντως δεν με βοήθησε πουθενά. Ό,τι έμαθα για τη ζωή την τέχνη, τον άνθρωπο, τα μαθηματικά τα έμαθα με προσωπικό κόστος και όφελος. […]
Ένα απ’ τα σημαντικότερα βράδια στην ιστορία της ανθρωπότητας κυρίες και κύριοι, βροχή μετεωριτών κι άλλων μικρών σωματιδίων μέσα σ’ έναν εγκέφαλο έτοιμο να καταστραφεί. Δημιουργούνται ρήγματα συνειδήσεων και ηθικών αντιλήψεων στον προσωπικό και δυστοπικό πλανήτη. Απ’ τα βράδια που έχουν μόνο σκοπό να καθυστερούν την μέρα που θα σου πετάξει στο πρόσωπο τις συνέπειες […]
Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ο Διονύσης. Ένα παιδί κοινωνικό, αγαπητό και σοβαρό. Ο Διονύσης είχε ένα έμφυτο ταλέντο, την υποκριτική. Του άρεσε να παίζει ρόλους έξω απ’ τον εαυτό του, να μεταμορφώνεται, να πλάθεται και να κυνηγά το όνειρό του μακρύτερα απ’ τις σχολικές παραστάσεις των παιδικών του χρόνων. Ενηλικιώθηκε κι άρχισε να […]
Χτυπά πόρτες, ανοίγει παράθυρα, ακούς τη φωνή του κάτω απ’ το μπαλκόνι να σε καλεί να βγεις και δεν ξέρεις πώς ν’ αντιδράσεις. Σε ποιόν να το πεις και να μην σε περάσει για τρελό. Φοβάσαι να μιλήσεις για να μην σε κατηγορήσουν. Να μην σε πουν παράξενο, εμμονικό, άρρωστο. Ό,τι και να πουν, εσύ […]
Στη γειτονιά μου υπήρχε ο Στέφανος. Τον θυμάμαι σαν θρύλο, σαν ιστορία περιοδικού. Οριακά θα μπορούσες να τον πεις και φανταστικό χαρακτήρα βιβλίου. Όταν πήγαινα γυμνάσιο ο Στέφανος ήταν είκοσι χρονών. Ερχόταν συχνά βόλτες έξω απ’ το σχολείο για να περάσει την μέρα του. Κανείς δεν ήξερε τι δουλειά έκανε. Ξέραμε όμως όλοι μας που […]